توده شن ساحلی!!!!!!!!....
در موج خنده دلاویزی که بر لب داری دریای من و طوفان من است سر اغاز سقوط هر فواره با اوج ان است ولی اوج میگیرم با تو که سقوط با تو بی معناست ای دلیل روح سرگردانم... به ناله های عشاق شیدا به اشکهای از دیده عاشقی به عشقت که پیش از این نیم سروسامان ودل ودینی بود باختم دین ودل سروسامن گشتم قسم.... عشقت زدل رفتنی نیست.
نظرات شما عزیزان:
Power By:
LoxBlog.Com |